نحوه تنظیم مشعل گازی پارس
تنظیم مشعل گازی پارس به عنوان بخشی از اقدامات تعمیر و نگهداری کوره گازسوز دارای اهمیت زیادی است. برای عملکرد مؤثر کورۀ گازسوز، شعله مشعل باید ثابت بماند و نباید اثری از زردی در آن وجود داشته باشد. به همین دلیل، تنظیم ارتفاع شعله روی مشعل‌های گازی پارس باید با احتیاط زیاد انجام شود.
تنظیم کردن مشعل گازی پارس، کار سختی نیست و تنها کاری که باید در این راستا انجام دهید، این است که پیچ تنظیم شعله را بچرخانید تا شعله از 3 سانتی‌متر به 5 سانتی‌متر برسد. اگر شیر کنترل دارای ویژگی تنظیم است از پیچ تنظیم روی مجموعه پیلوت نزدیک شیر گاز استفاده نمایید. برای مطالعه بیشتر، با این مقاله از مجله آچاره همراه باشید.
رفع نشتی مشعل گازی پارس
اگر در اطراف کوره نشتی احساس کردید که می‌توانید، مخلوطی از مواد شوینده و آب را روی اتصالات و شیرهای خط تغذیه گاز اسپری کنید. این مخلوط در هر نقطه‌ای که نشتی داشته باشد باعث ایجاد حباب می‌شود. شما باید محل نشتی را پیدا کنید و آن را با استفاده از آچار سفت نمایید. این کار را باید با دقت زیادی انجام شود تا اتصال را بیش از حد سفت نکنید. اگر بعد از انجام این کار همچنان متوجه وجود نشتی در اتصالات لوله یا شیرها شدید، باید از یک متخصص تعمیرات مشعل و موتورخانه کمک بگیرید.
مطلب پیشنهادی: علت روشن نماندن شعله اجاق گاز چیست؟
مقدمات تنظیم مشعل گازی پارس
قبل از شروع به تنظیم مشعل گاز روی کوره، چک کنید که برق کوره قطع و پنل جلویی آن جدا شده است. با انجام این کار می‌توانید شعله‌های گاز را در داخل یا زیر مشعل مشاهده کنید. همچنین مطمئن می‌شوید که خطر برق‌گرفتگی شما را تهدید نمی‌کند.
قبل از شروع به تنظیم، کیفیت شعله را بررسی کنید. اگر شعله‌های مشعل گاز مستقیم و آبی‌رنگ است، کوره به‌درستی کار می‌کند اما اگر شعله‌های زرد ایجاد می‌کند، باید قبل از تنظیم مشعل گاز برای تمیز کردن کوره اقدام کنید.
تمیز کردن مشعل گازی پارس
اگر شعله‌های کوره به رنگ آبی با لبه‌های سبزتر باشد، نشان‌دهنده وضعیت مناسب آن است. برای تمیز کردن کوره، باید گاز را از شیر خاموش کنید و سپس با استفاده از برس سیمی، نازل پیلوت یا محل ظاهر شدن شعله را تمیز نمایید.
به این منظور از یک چراغ قوه استفاده کنید تا بتوانید تمام آلودگی‌های ناحیه اطراف نازل مشعل و پیلوت را پاک کنید. سپس می‌توانید کوره را دوباره روشن کرده و رنگ و کیفیت شعله آن را بررسی کنید. اگر آن را به‌درستی تمیز کرده باشید، شعله آبی و صاف می‌سوزد.
چک کردن شعله مشعل و پیلوت، باید حداقل یک بار در ماه در برنامه تعمیر و نگهداری کوره گنجانده شود. به یاد داشته باشید که کوره را هر 3 سال یک بار توسط متخصص مربوطه بررسی کنید.
روش‌های تنظیم مشعل گازی پارس
تنظیم مشعل گازی پارس باید توسط پرسنل باتجربه و متخصص انجام شود. با این کار می‌توان تا حدود ۱۰ درصد به افزایش راندمان کاری کمک کرد. همچنین تنظیم مشعل گازی، در کاهش هزینه‌ها نیز تاثیر دارد.
در ادامه با چند روش تنظیم مشعل گازی آشنا می‌شویم:
1. تنظیم دستی
اساسی‌ترین و اقتصادی‌ترین فناوری کنترل مشعل گازی، تنظیم دستی آن است. با این روش حجم هوا و گازِ واردشده به مشعل، با استفاده از مترهای چشمی اندازهگیری می‌شود. توجه داشته باشید که این سیستم از نوع حلقه باز است.
این نوع کنترل فقط برای مواردی توصیه می‌شود که سطح انرژی ثابتی دارند. بنابراین موارد تحت تنظیم نباید به تغییرات چگالی برق یا نسبت هوا به گاز حساس باشند.
2. تنظیم جریان حجمی
در روش تنظیم جریان حجمی، حجم هوا و حجم گازی که به مشعل وارد می‌شود، اندازهگیری خواهد شد. اما برای متعادل کردن تغییرات دما یا فشار اتمسفر کاربردی ندارد.
در این روش براساس مقادیر ورودی توسط کاربر، جریان هوا و گاز اندازهگیری می‌شود. سپس نسبت جریان هوا و نسبت هوا به گاز تنظیم شده و به سیستم حلقه بسته تبدیل می‌شود.
3. تنظیم جریان جرمی
سیستم‌های کنترل، جریان جرمی هوا و گازِ واردشده به مشعل را اندازهگیری می‌کنند. سپس تغییرات دما و فشار اتمسفر برای دقیق‌ترین ترکیب شیمیایی شعله متعادل خواهد شد.
سیستم حلقه بسته به‌طور خودکار جریان هوا و گاز را بر اساس مقادیر نسبت جریان هوا و نسبت هوا به گاز تنظیم خواهد کرد.
4. آنالایزر اکسیژن
ممکن است آنالایزر اکسیژن همراه با سیستم کنترل جریان جرمی یا حجمی بکار رود. آنالایزر اکسیژن نمونه‌ای از نسبت گاز هوا را می‌گیرد و آن را می‌سوزاند. سپس مقدار اکسیژن باقی‌مانده را اعلام می‌کند.
از نتایج به دست آمده می‌توان برای تعیین نسبت گاز به هوا استفاده کرد. زمانی که آنالایزر اکسیژن با سیستم جریان جرمی یا حجمی استفاده می‌شود، فیدبک جریان برای گاز با یک آنالایزر اکسیژن جایگزین خواهد شد.
هنگام استفاده از آنالایزر اکسیژن رعایت یک سری نکات مهم و ضروری است. در ادامه به ذکر این نکات مهم می‌پردازیم:
- زمان پاسخ آهسته‌تر. نمونه‌ها در پایین لوله‌ی ونتوری وارد می‌شوند. احتراق صورت گرفته و سپس تجزیه و تحلیل می‌شوند. تغییرات نسبت هوا به گاز بسیار کندتر است، بنابراین تغییرات بیشتر امکان‌پذیر خواهد بود.
- اندازهگیری غیر مستقیم. هر دو سیستم جریان جرمی استاندارد و جریان حجمی کل حجم ارسال‌شده به مشعل را اندازهگیری می‌کنند. آنالایزر اکسیژن تنها یک نمونه کوچک را می‌گیرد. این نمونه معرف ترکیب ارسال شده به مشعل است.
- قادر به اندازه گیری وضعیت پرانرژی نیست. آنالایزر اکسیژن قادر به اندازهگیری درجه وضعیت پرانرژی نیست و به دلیل ماهیت شرایط پرانرژی اکسیژن اضافی برای اندازهگیری وجود ندارد.
- سیستم‌های جریان جرمی استاندارد و جریان حجمی، قادر به تشخیص و تنظیم نسبت‌ها در کل ترکیبات قابل احتراق هستند.
- نگهداری بیشتر. آنالایزر اکسیژن نیازمند کالیبراسیون دوره‌ای برای حفظ نسبت گاز به هوا است.
- هزینه بالاتر آنالایزر اکسیژن هزینه‌ای اضافی نسبت به سیستم‌های استاندارد محسوب می‌شود.
جمع‌بندی
برای تنظیم مشعل گازی پارس و هوای اولیه، حداقل 10 دقیقه زمان بگذارید تا مشعل‌ها گرم شوند. دریچه هوای ورودی را ببندید تا نوک شعله زرد ظاهر شود. سپس دریچه هوا را باز کنید تا رنگ زرد به‌طور کامل ناپدید شود.
تنظیم مشعل گازی با مقدار بهینه هوای اضافی، اتلاف گرما را به حداقل می‌رساند و همچنین، راندمان احتراق نیز بیشتر می‌شود. راندمان احتراق معیاری است که نشان می‌دهد چه مقدار از گرمای سوخت به‌طور مؤثر به گرمای قابل استفاده تبدیل شده است. در صورتی که در این زمینه سوالی در ذهن خود دارید، می‌توانید آن را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارید. امیدواریم که این مقاله از مجله آچاره برای شما مفید واقع شده باشد.
